Po likwidacji ruchu osobowego w 1998 r. na linii Chemnitztalbahn z Wechselburg do Chemnitz Küchwald powstało dnia 3 lutego 2001 r. stowarzyszenie "Eisenbahnfreunde Chemnitztal e.V." – EFC. Jego członkowie postawili sobie za cel zachować tutejszy dworzec zgodnie z kryteriami ochrony zabytków. Dodatkowo regularnie organizują festyny na stacji oraz przejażdżki drezynowe. Stąd nic dziwnego, iż centrum ich działalności od lat jest stacja muzealna Markersdorf-Taura, która – choć po części – została przywrócona do jej pierwotnego wyglądu.
Lokalizacja
Muzeum znajduję się w Markersdorf na północ od Chemnitz.
Dojazd autobusem & koleja
Niestety likwidacja ruchu osobowego skutecznie nam uniemożliwiła dojazd pociągiem, stąd dostajemy się tu tylko autobusem. Korzystamy więc z linii autobusowej 657, która wyrusza z Burgstadt (rozkład jazdy komunikowany jest połączeniami koleją z/do Lipska oraz Chemnitz) i jedziemy do przystanku „Markersdorfer Bahnhof”.
Dojazd samochodem
Samochodem docieramy do Muzeum przez autostradę A4, zjeżdżamy zjazdem w Chemnitz-Glosa. Dalej kierujemy się drogą krajową B107 do Rochlitz wzdłuż Chemnitztalstrasse aż do Markersdorf. Dalej według oznakowania.
Lokomotywy spalinowe
Baureihe V15 / V22B Weiterentwicklung Werksbezeichnung / ab 1970 BR 101
Bauart B-dm
Rangierlokomotive, 1958–1976, VEB Lokomotivbau „Karl Marx“ Babelsberg, ca. 210 PS
Hersteller VEB Lokomotivbau "Karl Marx" Babelsberg
261 420-5 1964
Pojazdy specjalne
Geräteträger GT 124, VEB Traktorenwerk Schönebeck, 1964- , ca. 60 PS
Hersteller VEB Traktorenwerk Schönebeck
Zweiwege-Traktor Geräteträger GT 124 "Paul"
Rottenkraftwagen
Baureihe SKL 24
Schwerkleinwagen, 1962–1978, RAW Schöneweide/VEB GB Brandenburg, ca. 41 PS/30 kW,
Beiwagen, VEB Gleisbaubetrieb Naumburg (Saale)
Hersteller RAW Berlin-Schöneweide
Schwerkleinwagen SKL 24 "Schöneweide" - Zug 1
Schwerkleinwagen SKL 24 "Schöneweide" - Zug 2
SKL Beiwagen
Draisines rowerowych
von Vereinsmechaniker Steffen Hedrich entwickelt und konstruiert
Na wschód od doliny Chemnitz powstała w 1852 r. linia kolejowa z Riesa do Chemnitz, na zachód zaś w 1872 r. dołączyła linia z Lipska przez Kieritzsch do Chemnitz. Z uwagi na górzysty teren i spadziste zbocza naokoło, najbliższe stacje Burgstädt i Cossen ciężko były dostępne dla powozów konnych. Z racji tego właściciele fabryk i przedsiębiorcy wnioskowali o trasę przebiegającą bezpośrednio nad rzeką. Projekt ten ostatecznie przez Saksoński Parlament został zatwierdzony do realizacji w 1896 r. W końcu trasa prowadzić miała normalnym torem z Chemnitz Küchwald do Wechselburg.
Miało jednak jeszcze potrwać 1900 r., zanim rozpoczęły się prace nad budową kolei. Problem powodowany był wzrostem kosztów budowlanych: chodziło konkretnie o zabezpieczenie trasy przed powodzią, co gwarantować miały dwa tunele oraz 15 mostów nad rzeką Chemnitz. Ponieważ owe dodatkowe koszty nie były ujęte w przedstawionym projekcie i przekroczyły pierwotnie ustaloną kalkulację o nawet 150 %, afera spowodowała, iż ówczesny minister od spraw finansowych Werner von Watzlaff podał się do dymisji. Zarzucono mu zatajenie tego faktu. Jakby członkowie parlamentu się o tym wcześniej dowiedzieli, projekt Chemnitztalbahn zostałby odrzucony. Nareszcie 20. czerwca 1902 r. w linia uroczyście została otwarta przez pociąg inauguracyjny! Dzięki temu pracownicy w końcu mieli czym dojeżdżać do pracy. Z biegiem lat stacja Markersdorf-Taura stała się centralną stacją w obsłudze ruchu pasażerskiego.
Przez następne dziesięciolecia niewiele się zmieniło na Chemnitztalbahn. Dopiero w latach 60-tych poprzedniego stulecia doszło do pierwszych likwidacji w ruchu osobowym jak i towarowym; były one spowodowane malejącą liczbą podróżnych. Od 1963 r. zaczęto stopniowo zastępować parowozy trakcją spalinową. Od 1977 r. na przystanku Chemnitz-Heinersdorf pociągi przestały się zatrzymywać. Po roku 1990 ze względu na ograniczoną prędkość mało kto korzystał jeszcze z przewozów pasażerskich. Niska prędkość spowodowana była opłakanym stanem torowiska. Ostateczne zawieszenie ruchu pociągów 24. Maja 1998 r. – nie zaskoczyło już nikogo. Dziś po trasie ani śladu nie widać, a w przyszłości powstać ma tu szlak rowerowy…
